Halkımızda kutlamalara karşı ciddi bir açlık var. Nedeni ortada: Bayram denince akla ya tatil geliyor, ya da metazori akraba ziyaretleri. Samimi ve sahici ortamlar yakalayanlar çok çok az.
Bu nedenle de yabancıların her türlü bayramını ithal etmeye başladık. İsteyen istediğini kutlasın, yok bir itirazım buna.
Benim karşı çıktığım kendi bayramlarımızı yeterince sahiplenmeyişimiz.
Yakındır,  Şükran Gününü kutlamaya da başlarsak hiç şaşırmam 😛
Cadılar Bayramı da çocukların hayal gücüne hitap eden, özellikle miniklerin çok hoşuna giden bir bayram. Aslına bakarsanız çocukluğumuzda parti ortamını bu kadar çok yaşamamış olduğumuzdan mıdır bilinmez, büyükler de küçükler kadar sardırdı bu işe, ama her daim ilk önce çocukların mutluluğu gelir elbette!
Cadılar Bayramı partisi vermeyi düşünüyorsanız, yiyeceklerinizin de standartların dışına çıkması ortama anlam ve neÅŸe katacaktır. Bu nedenle ben de Işıl’ın Mina’nın sınıf arkadaşının partisinde çektiÄŸi Cadılar Bayramı yiyecek alternatiflerini paylaÅŸacağım sizinle, Işıl evsahibesi Zeynep AkÅŸehirli’nin hazırlıklarını çok övdü, ben de fotoÄŸrafları görünce ona hak verdim, bakalım siz de beÄŸenecek misiniz:
Mumya sosisler ve tırnak havuçlar favorilerim:
Burada satıldığını görmediÄŸim, Amerika’da gördüğüm -ve tabii hemen aldığım- bu minik marshmallowlarla elmalar tatlı, ama ürkütücü bir lezzet haline gelmiÅŸ!
Yarasalara ne demeli:
Ben bu minik farelere de bayıldım:
Pasta ve kurabiye olmadan parti olmaz:
Mezarlık görünümündeki çikolatalı pastaya bayıldım:
FotoÄŸrafları paylaÅŸmama izin veren Zeynep’e ve fotoÄŸrafları sevgili kardeÅŸi blog’una koyabilsin diye çeken pek sevgili ablama buradan ayrıca teÅŸekkür ederim!
kendi bayramlarımızı sahiplenmiyor olmamız ve bayramın tatil gibi görünmesi beni de üzüyor…
cadılar bayramı ikramlarından ürktüm.
sevgiler,
cadı lale 😛
Melek Lale aslında
böyle sevilirse “şımarık lale” de olabilir. 😛
öpüldün! :*
:))