Çocuklarda karşı koyma neden oluÅŸur ve nasıl düzeltilebilir…

Kızlarımın 6 yaşında benim yaşadığım en büyük sıkıntı kendi karakterlerini oturtma çabaları içerisinde bana itiraz etmeleri ya da sözümü dinlememeleri.

Bu konuda kızlarım daha karnımdayken takip etmeye baÅŸladığım babycenter‘dan okuyup öğrendiklerimi sizlerle de paylaÅŸayım dedim…

Bu yaşlarda çocuğunuzda gördüğünüz itirazlar felaket 2 dönemlerindeki kadar yoğun olmasa da yine de sizi üzecek ya da kızdıracak yoğunlukta olabilir. Hatta bunun bir davranış kalıbı haline geldiğini ve kalıcı olabileceğini düşünüp endişelenebilirsiniz.

Sonuç olarak siz de ben nerede hata yaptım diye düşünüyor olabilirsiniz.

Ancak bu çoğu zaman sizin hatanız değil, tabii bazı doğru yönelim ve tavırlarla bu durumla daha doğru bir şekilde başetmeniz mümkün:

• Anlayışlı olun.

Çocuğunuz yemeğe gelmeyi reddediyorsa, kendinizi onun yerine koyun. Oyunu bırakıp yemeğe gelmenin zorluğunu görün ve ona oyunu terketmenin zor olduğunu bildiğinizi ama öğlen yemeğinin hazır olduğunu, yemekten sonra oyuna devam edebileceğini söyleyin. Böylelikle problemin bir parçası olmaktansa, çocuğunuza onun yanında olduğunuzu göstermiş olursunuz. Kızgın olmak yerine, nazik, ama kesin tavırlar içerisinde olun.

• Limit koyun

6 yaş çocukları limitlere ihtiyacı vardır. Kuralları net bir şekilde ona bildirin. Örneğin:

Hava kararıncaya dek dışarıda oynayabilirsin, ama hava kararınca eve gelmen gerekir gibi. (Benim notum: Yani bizim de çocukken yaptığımız gibi “akÅŸam ezanına dek”!)

• DoÄŸru davranışları özendirin

Pozitif Disiplin kitabının yazarı Jane Nelsen diyor ki: Bir çocuk yanlış bir şekilde davranıyorsa zaten halihazırda kendini kötü hissediyor demektir, onu azarlayıp problemi daha da büyütmeyin. Çocukların daha iyi davranmasını sağlamak için onları kötü hissettirmek yapılabilecek en doğal hatadır. Bu şekilde davranmak sadece daha fazla negatif davranışla sonuçlanır.

Bunun yerine çocuğunuzun doğru davrandığı zamanları kollayıp, onu bu yönde cesaretlendirmelisiniz. Unutmayın doğru disiplin onu sürekli kontrol etmekten değil, ona kendini kontrol etmeyi öğretmekle sağlanır.

Cezalar onu doğru şekilde davranmasını sağlayabilir, ama sadece aksinden korktuğu için! Doğru şekilde davranmasının nedeni öylesini daha çok istediği için, başka bir deyişle bu şekilde günü daha keyifli ve mutlu geçtiği için olmalıdır.

Yine de çocuÄŸunuz bir kuralı yıktığında bunun sonuçları olacağını bilmelidir. Cezalandırıcı olmak yerine spesifik olun, örneÄŸin: “EÄŸer o topla salonda oynamaya deva edersen, topu depoya kaldırmak zorunda kalacağız.” gibi…

Molaları pozitif bir ÅŸekilde kullanın. Ona “Odana git!” diye bağırmak yerine mola sırasında onu  huzurlu bir ÅŸekilde kitabına bakabileceÄŸi bir yere veya sevdiÄŸi bir kanepeye gönderebilirsiniz. Gitmek istemiyorsa siz de onunla gidebilir, ona orada kitap okuyabilir, hatta bu ÅŸekilde bile gitmiyorsa kendiniz gidip bunun o  kadar kötü bir ÅŸey olmadığını gösterip örnek oluÅŸtrabilirsiniz. Bu ÅŸekilde siz de sakinleÅŸebilir, ardından çocuÄŸunuzla daha saÄŸlıklı bir konuÅŸma yapabilirisiniz.

• ÇocuÄŸunuza güç verin

Kıyafetlerini kendisinin seçmesine izin verin, tabii seçtiÄŸi kıyafetler kirli veya yırtıksa onu neden giyemeyeceÄŸini açıklayarak…

Arada bir akşam yenecek sebzeyi 3 alternatif arasından ona seçtirin, bu şekilde ona saygı duyduğunuzu göstermiş olursunuz.

Çocuğunuza kontrolün kendisinde olduğunu göstermenin başka bir yolu da ona ne yapamayacağını değil, neyi yapabileceğini söylemektir.

ÖrneÄŸin “Sarkan avizenin altında ip atlama.” demek yerine, “Kendi odanda veya bahçede ip atlasan daha iyi olur.” diyebilirsiniz. ÇocuÄŸunuz artık açıklamaları anlayacak yaÅŸta, o yüzden söylediÄŸiniz her kuralın nedenini de anlatın ona…

• Bazen çocuÄŸunuz zararsız ihmaller yapmak isteyebilir, bunlara gözünüzü kapatın.

Kirli çamaşırlarını yatağının altına itiyorsa, o gün saçını taramadan gezmek istiyorsa çok üstüne gitmeyin.  Ya da bırakın arada bir uyumsuz giyinsin…

• Yardımcı olun.

Çocuğunuza yeni bir görev verdiğinizde onun nasıl yapılacağını öğretin ve o kendisi yapabilecek hale gelene dek ona yardım edin. (Örneğin kendi yatağını toplamak gibi) Baze bir göreve itiraz etmesinin nedeni onu çok zor buluşundan kaynaklanabilir.

• Uzlaşın

Çocuğunuzu kızdıran durumlardan uzak durmaya çalışın. Örneğin bu aralar anlaşamadığı bir arkadaşı varsa, bir süre onunla görüştürmeyin. Bazı oyuncaklarının başkaları tarafından kurcalanmasından hoşlanmıyorsa, o oyuncakları başka çocuklar geleceğinde kaldırın. Eğer zor bir durumla karı karşıyaysanız oratada buluşmaya çalışın, her zaman işe yaramaz ama denemeye değer!

• ÇocuÄŸunuzun dünyasına saygı gösterin.

Onu yemeÄŸe acil bir ÅŸekidle çağırmak yerine ona zaman verin, örneÄŸin 5 dakika içinde yemeÄŸe oturuyoruz, oyununu bitir gibi…

Sabırlı ve tutarlı olun.

Çocuğunuz er ya da geç huysuzluk ve şımarıklık yapmanın istediğini elde etmenin yolu olmadığını anlayacaktır.

Ayrıca deneyimlerinizi baÅŸka annelerle paylaşın(Mesela burada paylaÅŸsanız ne güzel olurdu!!!) , birbirinizden birÅŸeyler öğrenmeye çalışın. Ben mesela gereksiz yere huysuzluk yaptıklarında sevecen bir tavırla “Çıkaralım içindeki kötü çocuÄŸu, bu benim çocuÄŸum olamaz diyorum” ve iÅŸe yarıyor! Sanırım bu durum çocuÄŸun kendine gelmesini saÄŸlıyor…