Yenilikler…

Bir  ev öyle birdenbire istediğiniz hale bürünmüyor. Zaman gerekiyor, bakmak gerekiyor, düşünmek gerekiyor, bulmak gerekiyor.

Cesaret gerekiyor(ki o bende bazen yoktur)…

Tabii en önemlisi bu işi severek yapmak gerekiyor belki de!

Bir de ilham perisi var ki, o kimimize uÄŸruyor, kimimize uÄŸramıyor…

Hepimizin zevkleri farklı farklı, mesela kimisi benim evime girince(Kışlık evimizden bahsediyorum) “Rengarenk!” derken, kimisi “İçim açıldı” yorumunu yapıyor, kimisi de sanırım biraz da kendine yakın bulmayarak “Dekorasyon dergilerinden fırlamış gibi…” diyebiliyor(ki ben en az bu son yoruma katılıyorum)

Evim bence mükemmel değil, üşenmekten düzeltemediğim kısımları olan bir ev, ama bana sıcak hissettiriyor.

Bence işin özeti budur zaten, hepimiz kendimizi evimizde mutlu hissedebilmeliyiz, eğer hissediyorsak, o dekorasyon bizi pozitif etkiliyorsa gerisi gerçekten de bom-boş!

Ben de ÅŸimdilerde bütün dekorasyon enerjimi Åžile’ye harcıyorum denebilir!

Åžile’deki yeni yaÅŸam alanımız için de sabırla uÄŸraşıyorum, her haftasonu yeni bir detay daha aramıza katılıyor ve evin alacağı ve benim “Hah iÅŸte tamamdır” diyeceÄŸim son haline daha da yaklaÅŸtırıyor bizi.

Hatta kimi zaman şeker perisi gibi bir dekorasyon perisi olsa da, kafamdaki kumaşları, desenleri bulup bana getirse diye içimden geçirmiyorum değil!

Bir haftasonumuz daha hızla geçti Åžile’de, yeni aldığım yastıklar, IKEA’da doÄŸal haliyle satılan tabureyi kırmızıya boyamam, bizim küçükken kullandığımız çalışma masası sandalyelerinin beyaza boyanmasıyla beraber aramıza katılması ve kelebekli olarak boyadığım el arabası ÅŸeklindeki gazetelik derken açık mutfağım istediÄŸim “Mutlu Son”a bir adım daha yaklaÅŸtık.

Perdelerimiz kaldı en önemli eksik, onu da beyaz atlı prensimi bekler gibi arıyor ve de bekliyorum.

Sitemizin başlıca konusu dekorasyon olunca,yeniliklerle dolu bir evin detaylarını vermek kaçınılmaz oluyor, hem de ne yalan söyleyeyim paylaşmak  çok keyifli!

Aldığım minik minik detaylarla beraber kendi boyadığım bazı şeyleri evden görüntülerle aktaracağım size.

Hazır mıyız? : )

Kanepemizin yastık ailesine birkaç yastık daha katıldı ve herşey şimdi daha anlamlı sanki.

Ayrıca bu eve taşınmadan, renkleri seçmeden çok önce saksı olarak hazırlayıp sonra da gazeteliğe çevirdiğim el arabam sanki özel olarak buraya  göre hazırlanmış gibi oldu!

Bir de Sherwood’da 80 TLye satılan, ama benim Beyaz Atölye’den alıp kendim boyadığım çaydanlık ÅŸeklindeki mutfak saati var ki, evdeki en sevdiÄŸim ürünlerden biri diyebilirim!

Yeni yastıklarımızdan ikisini Bauhaus’tan aldım, kırmız puantiyeli ve pötikareli olanları…

Birini de Merva’nın çok beÄŸendiÄŸim ve artık ona küçülen sweatshirt’ünden bej yastık üzerine aplike yapıldı, tabii ki annem tarafından! Bu aralar çocuk kıyafetlerinden yastık iÅŸine taktım, annem saÄŸolsun hayal ettiÄŸimi en baÅŸarılı haliyle dikiyor, onları da çekip göstereceÄŸim sizlere : )

Bir de Işıl’ın PaÅŸabahçe’den alıp bana hediye ettiÄŸi mumluk  var,mumsuz bile çok  çekici görünen ferforje kuÅŸlarımız…

Bu kuşlar siyah olarak geldiler bana ne yazık ki fotoğraflarını çekmedim, ama istediğim tonda maviye boyayınca hem daha içaçıcı hale geldiler, hem de verandada çok yakınlarında duran saksılarımla uyumlu hale geldiler.

Gördüğünüz gibi Işıl sürekli PaÅŸabahçe’deki en güzel detayları bulup bulup bana getiriyor : )

Elif Åžafak boÅŸuna “KızkardeÅŸlikle…” diye bitirmiyor yazılarını!!!

Verandaya geçtik madem, bir de bankımızın yeni cicilerini göstereyim sizlere.English Home’dan, ya da ailemden birinin deyimiyle British Home’dan bayıla bayıla aldığım patchwork minderler kitap okumak için bu bankta uzanırken bana  arkadaÅŸlık ediyorlar!

Yeniliklerimiz devam edecek, arkası yarın : )